Jedną z metod instalacji granulowanych materiałów izolacyjnych jest tak zwana metoda natryskiwania termoizolacji na mokro.
W przypadku izolacji wykonywanych z wełny celulozowej, metodę natrysku na mokro stosuje się na przykład w sytuacji ocieplenia domu, kiedy przebieg rur kanalizacyjnych czy innych instalacji zabudowanych w ścianie jest niełatwy do określenia. Sprawia to, że zastosowanie bezpośredniego wdmuchu może być bardzo utrudnione. Podobnie, kiedy ściana dociskowa (np.: ściana osłonowa na zewnątrz budynku) nie została jeszcze zamontowana i nie ma możliwości utworzenia szczelnej przegrody potrzebnej na wdmuchnięcie granulatu izolacyjnego. Zastosowanie natrysku z wodą pozwala również na osiągnięcie niższych gęstości niż w przypadku konieczności zagęszczenia izolacji w przegrodzie.
Metodę mokrego natrysku realizuje się z wodą lub opcjonalnie wodą z dodatkiem kleju. Materiał izolacyjny po wyjściu z węża zostaje zwilżony wodą. Wilgoć powoduje rozluźnienie ligniny w materiale izolacyjnym i sklejanie materiału. Wilgotny materiał izolacyjny można w ten sposób narzucać na odsłonięte połacie ścian lub dachów.
Dodanie kleju do wody jest opcjonalne, jednak podczas aplikacji zwiększa się w ten sposób efekt wiązania materiału ze sobą i podłoża. Dzięki temu można osiągnąć większą grubość powłoki izolacyjnej. Również czynność natryskiwania izolacji na sufity staje się znacznie łatwiejsza.
W przypadku nakładania tynku przeciwpożarowego, co jest również możliwe przy pomocy maszyn do wdmuchiwania izolacji (na przykład X-Floc EMX250), stosuje się lepiszcze na bazie cementu lub gipsu.
Wilgoć jest dodawana do materiału izolacyjnego za pomocą specjalnych dysz natryskowych. Zwykle stosuje się dyszę z kilkoma głowicami natryskowymi, które pozwalają równomiernie nasycić strumień materiału wodą. W najlepszym przypadku, cały strumień materiału izolacyjnego powinien zostać zwilżony. Do transportu wody stosuje się pompy tłokowe lub membranowe. Są one połączone z głowicami natryskowymi i rurami za pomocą węży wysokociśnieniowych. Po natryskowym naniesieniu materiału, izolację lub zabezpieczenie przeciwpożarowe można wyrównać dedykowany wałkiem.
Metoda wilgotnego natrysku może być również stosowana z otwartym nadmuchem, aby uniknąć rozproszenia materiału izolacyjnego przez wiatr lub przy nakładaniu materiału na pochyłe powierzchnie (na przykład kopuły). Technika ta może być niezbędna w przypadku konstrukcji na wolnym powietrzu lub narożnych elementów budowlanych.
Po naniesieniu materiał na izolowaną powierzchnię następuje faza suszenia. Należy zaznaczyć, że zamknięcie ścianek może nastąpić dopiero po całkowitym wyschnięciu warstwy izolacyjnej. Zimą schnięcie materiału można wspomóc specjalnymi nagrzewnicami.