Ochrona przeciwwilgociowa
Isofloc f – ochrona przed wilgocią
Badania wskazują, że dwie trzecie wszystkich uszkodzeń drewnianych elementów konstrukcyjnych spowodowane jest kondensacją pary wodnej. Celulozowa izolacja Isofloc f istotnie wspomaga ochronę konstrukcji przed wilgocią.
Zdolność magazynowania wilgoci przez celulozę a właściwości cieplne izolacji
Celuloza isofloc F jest materiałem higroskopijnym. Wilgoć, która może wykroplić się w przegrodzie budowlanej docieplonej isofloc F, w pierwszej kolejności magazynowana jest we włóknach celulozy. Przestrzenie pomiędzy włóknami pozostają zatem wypełnione powietrzem, dzięki czemu izolacja dłużej zachowuje swoje właściwości cieplne.
W materiałach celulozowych wilgoć wiążą higroskopijne włókna celulozy, dlatego właściwości cieplne izolacji zostają zachowane. Celuloza może wchłonąć wodę w ilości aż do 15% swojej masy.
Wełna mineralna
W izolacjach pochodzenia mineralnego wilgoć gromadzi się między włóknami materiału, zastępując powietrze i obniżając izolacyjność cieplną przegrody.
Dyfuzja pary wodnej a kondensacja pary wodnej w przegrodzie
W różnych miejscach przegrody ciśnienie pary wodnej jest różne. Występuje więc naturalny proces dążenia do wyrównania tego ciśnienia poprzez ruch pary wodnej w przegrodzie. Ten proces nazywamy dyfuzją pary wodnej. Im bliżej zewnętrznej strony przegrody, tym niższa może być temperatura, zwłaszcza zimą. Ochładzanie się powietrza w tej części przegrody powoduje spadek punktu rosy, a w efekcie skraplanie się większej ilości pary wodnej. Odpowiednie normy podają sposoby obliczania ilości skondensowanej pary wodnej.
Konwekcja pary wodnej a kondensacja pary wodnej w przegrodzie
Przepływ pary wodnej (konwekcja pary wodnej) w większości przypadków jest przyczyną kondensacji wody w przegrodzie. Jeżeli izolacja powietrzna nie jest szczelna, to wilgotne powietrze z pokoju przedostaje się nieszczelnościami bezpośrednio do warstwy izolacyjnej. W miarę schładzania się powietrza, para wodna podlega skraplaniu i osadzeniu w przegrodzie.
Konwekcyjny ruch pary wodnej w przegrodzie możliwy jest mimo szczelnego zamknięcia przegrody. Jeśli materiał izolacyjny posiada spoiny (sypki materiał izolacyjny Isofloc f wypełnia przegrody bezspoinowo), różnica temperatur w przegrodzie powoduje ruch powietrza. Kondensacja pary wodnej odbywa się wtedy po chłodniejszej stronie przegrody.
Konwekcyjny ruch pary wodnej w ciągu krótkiego czasu może spowodować miejscowo kondensację ponad 100 – 1000 razy większą niż dyfuzyjny ruch pary wodnej! Niestety, mimo dużego zagrożenia, jakie niesie to zjawisko ze sobą, skraplanie pary wodnej przez ruch konwekcyjny jest najczęściej pomijane w typowych obliczeniach kondensacji!
Podstawowe zasady ochrony konstrukcji przed kondensacją pary wodnej
Optymalne ułożenie warstwy paroizolacyjnej
Prawidłowe ułożenie warstwy paroizolacyjnej musi uwzględniać obliczenia kondensacji pary wodnej w wyniku dyfuzji. Jeśli wartość oporu dyfuzyjnego w przegrodzie budowlanej będzie tym mniejsza, im bliżej zewnętrznej warstwy, to unikniemy kondensacji pary wodnej poprzez dyfuzję. Fizyka budowli określa opór dyfuzyjny materiałów wartością sd, wyrażaną w metrach. Im mniejsza ta wartość, tym większa paroprzepuszczalność materiału.
Izolacja powietrzna
Należy zwrócić baczną uwagę na pełną szczelność izolacji powietrznej, chroniącej materiał termoizolacyjny przed kondensacją pary wodnej w wyniku konwekcyjnego przepływu pary wodnej. Ponieważ konwekcja pary wodnej może spowodować znaczne straty (miejscowo może skroplić się duża ilość wody), ważna staje się skuteczność izolacji powietrznej, którą można zweryfikować np.: metodą Blower Door
Paroprzepuszczalność przegrody
Nie sposób, jak pokazuje doświadczenie, w 100% zapobiec przedostawaniu się wilgoci do przegrody. Czy ta wilgoć będzie niebezpieczna dla elementów konstrukcyjnych, zależy z kolei od jej ilości, temperatury zewnętrznej i w przegrodzie, i czasu oddziaływania. Należy więc podjąć środki, które pozwolą na odparowanie ewentualnej wody na zewnątrz budynku w jak najkrótszym czasie. Niezależnie od wybranego materiału izolacyjnego, we współczesnym budownictwie zewnętrzna warstwa przegrody wykonywana jest z materiałów możliwie wysoko paroprzepuszczalnych.
Zapobieganie konwekcyjnym mostkom termicznym
Warunki konstrukcyjne, zwłaszcza w starych budynkach, często utrudniają lub uniemożliwiają instalację docieplenia, jeżeli materiał termoizolacyjny występuje w postaci płyt lub mat. Wykorzystanie sypkich, granulowanych materiałów termoizolacyjnych, takich jak włóknoceluloza Isofloc f, pozwala uniknąć spoin w warstwie izolacyjnej. Materiały te instalowane są metodą wdmuchu (blow-in) przy użyciu odpowiednich maszyn wdmuchujących, a wióry materiału wdmuchniętego w przegrodę wypełniają ją szczelnie przylegając do ścianek przegrody.
Użycie higroskopijnych materiałów izolacyjnych
Izolacja higroskopijna wchłania wilgoć. Ta właściwość wiąże cząsteczki wody wewnątrz warstwy termoizolacyjnej. Oznacza to, że część pary wodnej przemieszczającej się przez przegrodę jest magazynowana w warstwie izolującej. Dzięki temu kondensacja pary wodnej jest opóźniona lub może w ogóle nie wystąpić. Higroskopijne materiały termoizolacyjne, takie jak Isofloc f, zmniejszają niebezpieczeństwo zawilgocenia (i uszkodzenia) elementów konstrukcyjnych.
Jaki wpływ ma nasiąkliwość Isofloc f na efektywność izolacji cieplnej?
Ponieważ wilgoć przenikająca do przegrody jest początkowo gromadzona we włóknach celulozy, powietrze uwięzione w wacie celulozowej nie zostaje wyparte przez wodę. Dzięki temu termoizolacja jest skuteczna przez dłuższy czas.